ی جا تو ی پارکی چنتا از این فنچا که رپ می کنن دور هم جمع شده بودن و رو ی بیتِ ماسیده کرسی شعر بلغور می کردن، بختِ بد منم اونجا بودم، نوبت من شد، صدام رو صاف کردم و رو همون بیت خوندم: "با این بودم با اون بودم، بالا بودم پایین بودم! تیراندازم، رابین هودم! بتمن اگه نبوده من رابین بودم. شهر پر از ی و فسادِ، علت می پرسی؟ کاسبی کسادِ، کارایی که تا دیروز غلط بود این روزا میبینی که عاملِ نجاته ! " آقا اینا تو مایه های برگ ریزونای پاییز با تعجب میپرسیدن داداش تو تا حالا کجا بودی؟ کارات رو برامون بخون، کدوم استدیو میری ضبط و اینا. بعد خودم پاره شده بودم از خنده که بابا من همین الآن اینو در آوردم از خودم! فازتون چیه؟ برید تولید محتوا کنید برادرا، برید یکم موزیک فاخر گوش بدید!
یادمه یشب تو انجمن شاعران قلهک، حسین جنتی اول جلسه شروع کرد نزدیک پنج دقیقه، کلی بیتِ پست مدرن خوند! همه تعجب کرده بودن، آخه خودش با پست مدرن خیلی مخالف بود! آخرش که شعرش تموم شد، گفت اینارو همین الآن نوشتم، کاری نداره! راست میگید غزل بنویسید.
حالا قضیه رپ هم همینه، این همه رپ ـر داریم ما، این همه گروه، ولی چی میگن؟ نصف از مهمونی، نصف از چِت بازی، نصف از عاشقی! بنظر من تنها کسی که خوب رپ میکنه و از وقتی یادمه خوب بوده و پرچم ایران تو این سبک رو خیلی جاها کوبیده، یاس هست. البته من سبک مورد علاقه م رپ نیست، ولی خوبه اگر قراره سبک های دیگه گوش بدیم، کار های قوی از اون سبک رو گوش بدیم.
پ.ن| بهنام بانی اینارو میگه ها :))
درباره این سایت